In dit blog worden de termen hash en hashrate in eenvoudig Nederlands uitgelegd.
Hash is afkomstig van hashing. Hashing is een techniek om grote blokken tekst/cijfers te versleutelen naar een blok met cijfers en letters van een bepaalde lengte, dit noemt men een zogenaamde ‘hashcode’ kortweg ‘hash’ genoemd.
Deze versleuteling gebeurt met wiskundige formules, deze wiskundige formules worden algoritmes genoemd.
Waar komt hashing vandaan?
Deze hashing techniek komt uit de wereld van encryptie, het principe is hetzelfde en wordt onder andere gebruikt om wachtwoorden veilig op te slaan. Bij wachtwoorden is het van belang dat op basis van de hashcode het bijbehorende wachtwoord weer terug gevonden kan worden, dit noemen we decryptie. Voor cryptomunten is deze decryptie niet belangrijk.
Eigenschappen van een hash
Iedere cryptomunt heeft zijn eigen algoritme. Zo gebruikt Bitcoin het SAH-256 algoritme en Litecoin het Scrypt algoritme. Een eigenschap welke in de algoritmes zit is dat het bijna niet mogelijk is een tweede identieke hash te vinden mits de lengte van de hash groot genoeg is. De lengte van een hash is dus zeer belangrijk. Hashes voor cryptomunten hebben dan ook een van te voren vastgestelde lengte. Verder worden er nog andere eisen aan een hash gesteld welke het moeilijker maken een juiste hash te vinden.
Zoeken naar een hash en de hashrate
We praatten eerder al over het vinden van een hash. Je kan dus niet een hash met bepaalde kenmerken middels het uitvoeren van één formule in één rekenslag berekenen, maar je moet net zo lang proberen totdat je een hash vindt met de juiste kenmerken, hierbij komt een dosis geluk kijken.
Hashrate is de hoeveelheid hashes die in een tijdseenheid gevonden wordt. Aangezien de computer het werk moet doen, is de snelheid van de processor die de hashes zoekt bepalend voor de hashrate. De hashrate wordt aangeduid met het aantal hashes per tijdseenheid. De eenheid is h/s, Kh/s of Mh/s.